Zaterdag 30 mei - “Pier 39 & Co”

Vandaag stond op het programma om de stad San Francisco te gaan bezoeken. Nadat we onze wagen op een parking hadden achtergelaten, hebben we met één van de symbolen de reis van de dag verdergezet, het “kabeltrammetje”.

De “cable car”, het trammetje van San Francisco, is een cliché, maar toch nog net zo charmant als de gondels van Venetië of de dubbeldekkers van Londen. Ze horen bij het unieke karakter van de stad en zijn het enige nationale monument dat beweegt. En bewegen deden ze zeker. Met een onmiskenbaar ‘ding! Ding! Ding!’ waarmee ze hun komst op zonnige en mistige dagen aankondigen, doen de tramwagons denken aan het einde van de 19^e eeuw toen ze het beste middel van vervoer waren over de 43 heuvels van de heuvelachtigste stad van Amerika. Ook nu nog rijden zij met een constante snelheid van ruim 15 km per uur (voortgetrokken aan een kabel, dus zonder eigen motor); de drie lijnen vormen het enige nog in gebruik zijnde handbediende systeem van cable cars ter wereld.

Nadat we, buitenhangende aan de tram, de haven van San Francisco hadden bereikt, zijn we langs de bekende plaatsen, “The Cannery”, “Fisherman’s Wharf”, de bakkerij “Boudin” gewandeld om al zo bij het bekende “Pier 39” te eindigen. Deze aanlegplaats voor vrachtschepen dateert van 1905 en werd in 1978 aangekleed als een pittoresk vissersdorp, met 2 verdiepingen vol souvenirwinkels en speciaalzaken. Hier zijn we natuurlijk ons eerste “Hard Rock Café” van de reis binnengestapt. Walter, we hebben onze volgende Swipe ! Op het einde van de pier lagen de zeeleeuwen die je al van ver kon ruiken. Vanaf de pier hadden we een zicht op Alcatraz.

Alcatraz, het gevangeniseiland, heeft de bijnaam "The Rock".  Vele films, zoals de bekende “Escape from Alcatraz” en “The Rock” zijn hier opgenomen.

Omdat de weersomstandigheden niet echt gunstig waren (heel koud) besloten we om terug te keren met de trammetjes en te gaan shoppen, maar eerst zijn we een plaatselijk gerecht gaan eten “Clam Chowder”.

Kom je ooit in San Francisco, ga dan naar bakkerij “Boudin” en bestel deze zalige soep, gemaakt van Venusschelpen, visbouillion, geserveerd in een grote uitgeholde broodbol.

Het eerste stuk zijn we te voet gegaan en dat hebben gevoeld dat we in een heuvelachtige stad zaten. De straten zijn hier stijl, zeer stijl ! We zijn gestopt bij Lombard street. De straat staat bekend als de meest bochtige straat van de wereld, hoewel dit slecht een klein stukje van de gehele straat betreft. Het stukje is slechts één huizenblok lang, maar telt acht scherpe haarspeldbochten. Aan de bovenkant van de straat was de halte van het trammetje naar de shops.

Zo hebben we ons best gedaan om onze jaarlijkse voorraad aan Amerikaanse kledij op peil te brengen. “American Eagles”, “Hollister”, “Abercrombie” zijn dan ook onze lievelingsmerken. Agnes, Georges en Hortense hebben dan een ontdekkingstocht gedaan in het gigantische shopping center “Westfield”, waar we na 3 uur terug naar de haven zijn vertrokken.

Tijd om onze magen opnieuw te vullen, maar nu in ons favoriete restaurant “Bubba Gump”. Op onze tafel 4 emmers, gevuld met scampi’s, Mahi-Mahi, kreeftenscharen en frietjes. Agnes had gekozen voor lekkere zalm. Onze tafel had een prachtig zicht op de baai. De dag kon niet meer stuk, alleen het weer viel wat tegen. Het was koud, zeer koud.

We waren allemaal blij dat we terug in onze hotelkamer waren om ons op te warmen. Morgen staat “49-mile drive” op het programma, waar we San Francisco verder gaan bezoeken met de wagen en verschillende stopplaatsen.

Hier onze eerste fotogallerij. Klik op de foto’s en je kan ze in detail bekijken.

View Full Album