dinsdag 16 juni 2009

Zaterdag 13 juni 2009 - “Leaving Vegas”

imageDe vluchten terug naar huis zijn rustig, maar met vertraging verlopen. Het was zeer vroeg opstaan; vertrek in Las Vegas was om 6:50u.  Gelukkig hebben we wat kunnen slapen in het vliegtuig.

M&M In JFK een hapje eten en wachten op de vlucht naar Brussel.  De vlucht van New York naar Brussel heeft wel wat vertraging opgelopen omdat het enorm druk was in JFK. We zaten al in het vliegtuig en konden rustig naar een film, feuilleton, … kijken; iedereen had zijn eigen tv’tje. 

Ook op deze vlucht hebben we wat kunnen slapen en dan gaat de tijd zoveel sneller. Voor we het wisten stonden we weer op Belgische bodem.

Het einde van een korte, maar mooie trip langsheen enkele van de mooiste natuurwonderen van Amerika.

IMG_1533

Langs deze weg willen we iedereen bedanken voor de leuke reacties en hopelijk kunnen we jullie een volgende keer weer mee laten genieten.

Agnes, Hortense, Georges, Sally en Peter.

zondag 14 juni 2009

Vrijdag 12 juni 2009 - “Time to pack in Vegas”

CocaCola02 Vandaag onze laatste dag in Las Vegas en van de reis. De zon is van de partij en we gaan eens een kijkje nemen in de naburige hotels en winkels. Aan de overkant van de straat zijn er al twee toffe winkels te ontdekken, namelijk M&M’s World en “World of Coca Cola”.

mms-world-new-york1 In M&M’s World is er een enorm aanbod aan “chocolate-themed fun” op 4 verdiepingen. “Red”, “Yellow” en “Blue” zijn alom vertegenwoordigd alsook vele andere accessoires zoals t-shirts, dassen, magneten, rekenmachines, … Je kan het zo gek niet bedenken …
Een 3-D film “I Lost My M in Las Vegas” kan gratis bijgewoond worden op de 3e verdieping en dat hebben we dan ook gedaan.
Op de 1ste verdieping is “Colorworks”: Een regenboog aan kleuren in silos waar je een zak kan vullen.

CocaCola“World of Coca Cola” is toegewijd aan de wereld bekende drank. Met borden ,slogans, geschiedenis en muurtekeningen brengt de winkel duizenden producten zoals souvenir flesjes, pluche ijsberen, kledij, home accessoires, ….

Georges en Hortense hebben zich eens flink laten gaan met 8 verschillende “Cola Floats”. Elke soort Cola wordt voorzien van een bol ijs. De hoeveelheid was enorm en onderschat, dus niet alles is opgelepeld.

image Het nieuwe Hard Rock Cafe is ook hier gevestigd. Het gebouw is nog niet volledig afgewerkt, maar de winkel is al wel geopend. Dus Walter, onze volgende swipe is binnen ! Ook hebben we 3 pins van je lijstje kunnen bemachtigen en zijn onderweg.

Vervolgens zijn de hotels aan de beurt. Eerst MGM Grand, het enorme groene gebouw, met vooraan een gigantische gouden leeuw. Alles binnenin doet terugdenken aan de glorietijden van MGM.

IMG_1723

Via de bruggen die de hotels onderling verbinden wandelen we door het, ondertussen verouderde “Tropicana”-hotel, de goktafels staan onder een glazen koepel in Art-Nouveau.

IMG_1720

Met een trammetje kunnen we in Excalibur naar het Luxor-hotel. Dit gebouw, in de vorm van een piramide, schijnt elke nacht een straal naar de hemel die zelfs te zien is vanuit het ruimtestation. Binnenin zijn er betalende tentoonstellingen over de “Titanic” en “Bodies”, de opengesneden menselijke lichamen die ook zijn tentoongesteld geweest in België (Körperwelten).

IMG_1730 Ondertussen was het stilaan tijd om een restaurantje te gaan zoeken voor onze laatste avond in “SinCity”. Omdat we nog langs “Fashion Show Mall” gingen, zijn we terecht gekomen in “Maggiano’s – Little Italy”, een Italiaans restaurantje met een terras en uitzicht op “The Strip”. Op ons menu Kreeft met raviolli, een echte aanrader en afsluiter van de avond. Agnes, Georges en Hortense zijn hun eigen weg gegaan om ook hun reis af te sluiten.

image

las-vegas De Las Vegas Strip is een 6,4 km (4 mijl) lang stuk van Las Vegas Boulevard in Las Vegas waarlangs veel bekende casino's liggen. The Strip loopt parallel aan Interstate 15 (Los Angeles - Salt Lake City).

De Strip wordt steeds maar verder de woestijn in gebouwd. Er wordt steeds groter gebouwd. Oude casino's worden gesloopt voor grotere casino's. Er wordt veel moeite gedaan om klanten de casino's binnen te krijgen: er zijn rolpaden vanuit de straat die de mensen de casino's binnen brengen. Van de tien grootste hotels ter wereld zijn er acht aan de Strip gevestigd.

LV_Strip 

vrijdag 12 juni 2009

Donderdag 11 juni 2009 - “Viva Las Vegas”

LV_Postcard01 Vandaag een volledige dag in Las Vegas, de stad die nooit gaat slapen. Wij wel, want vanmorgen zijn we wakker geworden in ons hotel- en casino complex “New York – New York”

Het hotel is gelocaliseerd op de Las Vegas Boulevard, beter bekend als The Strip. Het is een van de grootste casino's van de MGM Mirage Group en is geopend sinds 3 januari 1997.

new-york-new-york-logos New York-New York gebruikt het New York City thema op vele verschillende manieren. De architectuur van het complex refereert aan de skyline van New York. Enkele van de hoteltorens hebben sterke gelijkenissen met bestaande wolkenkrabbers zoals de Empire State Building of de Chrysler Building.

Voor het hotel ligt een zwembad dat aan de New Yorkse haven doet denken, met een replica van het Vrijheidsbeeld. Er staat ook een replica van de Brooklyn Bridge. Binnenin het complex zijn bepaalde gebieden genoemd naar de verschillende wijken en bezienswaardigheden van New York.

New York-New York gaat zelfs zover om zich "The greatest city in Las Vegas" te noemen.

We kunnen nog uren vertellen wat in ons hotel allemaal te beleven is, maar foto’s zeggen meer dan woorden…

Na wat rust aan het zwembad een een etentje in het restaurant Il Fornaio. Dit is Italiaans op New Yorkse stijl. DIt restaurant verplaatst je naar het romantische noord Italië en we hebben genoten van de vele lekkere gerechten.

Tijd om een tochtje over “The Strip” te maken met de vele hotels en hun overdonderde interieurs. Met zere voetenzijn we tegen middernacht terug naar ons hotel gegaan. Agnes, Sally en ik kende de stad al, met z’n absurditeiten, maar voor Georges en Hortense is er een nieuwe wereld opengegaan en hebben hun ogen uitgekeken. Zeer moe, maar zeer voldaan zijn we onder de wol gekropen.

Geniet mee van de foto’s over Las Vegas…

Morgen onze laatste dag in Las Vegas en onze reis…

Woensdag 10 juni 2009 - “Our Kicks on Route 66”

‘s Morgens hebben we de Grand Canyon achter ons gelaten om een 4 uur durende rit naar de stad van de miljoenen lichtjes “Las Vegas”. Om de rit niet te ééntonig te maken hebben we een afslag gemaakt om de authentieke “Route 66” op te rijden en dit was een echte belevenis. Onze eerste stop was Seligman, een zeer klein stadje waar er kleine souvernirwinkeltjes zijn over Route 66.

SFLV2009061003Hier waren we dan ook niet weg te slaan, want hier houden we van. Hier heeft Agnes dan ook de aankoop van het jaar gedaan. Een foto verklaard alles…

Route 66 (US66) was een historische autoweg in de Verenigde Staten, die begon in Chicago, en eindigde aan het strand van de Stille Oceaan in Santa Monica bij Los Angeles waar we vorig jaar zijn geweest.

De totale lengte was 3940 km. US66 loopt door Illinois, Missouri, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Arizona en Californië.

In 1985 werd US66 officieel opgeheven, nadat het Interstate Highway System het langeafstandsverkeer had overgenomen. Veel toeristen volgen nog steeds het oude traject van Route 66 en wij dus ook.

Na nog enkele stoppen bij typische jaren 50 winkel en tankstations, waren opnieuw op de snelweg naar ons eindpunt. Nog even een stop bij de Hoover Dam voor onze laatste picknick van de reis.

Na een rit door de woestijn kwam de skyline van Las Vegas in zicht.

LasVegas Las Vegas (Spaans voor "De Weilanden") is een stad in Nevada, Verenigde Staten. Las Vegas is gesticht in 1905, en werd officieel benoemd tot stad in 1911. Het is vooral bekend vanwege zijn extravagante casino's. Las Vegas is te herkennen aan de vele neonverlichtingen. Tegenwoordig is de stad ook de grootste stad van Nevada met een inwonertal van 518.000 in 2003 en een inwonertal voor de gehele agglomeratie van 2 miljoen (schatting 2005).

LV_Postcard02

Er zijn honderden hotels, de bekendste bevinden zich aan de Strip. Las Vegas is sinds een aantal jaren de grootste amusementsindustrie ter wereld. De stad mét omringende gemeenten zoals Henderson behoort tot de snelst groeiende steden in de Verenigde Staten.

Enkele van deze hotels zijn:

New York-New York Hotel & Casino

  • The Mirage
  • The Venetian
  • Caesars Palace
  • MGM Grand
  • The Bellagio
  • Luxor hotel
  • Stratosphere
  • Treasure Island Hotel and Casino
  • Mandalay Bay
  • Paris Las Vegas

Na het inchecken in het hotel '”New York New York” zijn we dadelijk een bezoek gaan brengen aan het Downtown Las Vegas waar men kan genieten van “Fremont Street Experience". Hier is de straat overkoepeld met ginsterende lichten. Verbluffende visuele-en geluidseffecten.

SFLV20090610Fremont1 Dit project combineert vintage Las Vegas met high-tech verwondering, live entertainment en het creëren van een attractie die concureert met de beroemde Las Vegas Strip.

Nu komen meer mensen dan ooit naar Fremont Street. In 2006 kwamen er niet minder dan 19 miljoen bezoekers.

Van Memorial Day tot Labor Day 2009, kunnen gasten genieten van gratis concerten en spectaculaire lasershows op Fremont Street Experience waarin een hulde wordt gebracht aan het jaar 1969.

woensdag 10 juni 2009

Dinsdag 9 juni 2009 - “Flight over the Grand Canyon”

GrandCanyon_Postcard01Vandaag is het onze laatste dag in de natuurparken en deze sluiten we af met één van de 7 natuurwonderen van de wereld, de “Grand Canyon'”. Georges en Hortense konden hun ogen niet geloven bij het eerste zicht van het indrukwekkende zicht op dit natuurschoon.

grand-canyonDe avontier John Muir schreef ooit: “Het zal zo onwaarschijnlijk op je overkomen, zo onaards in kleur en grootsheid en overweldigende architectuur, alsof het na je dood is, op een of andere ster”.

De Grand Canyon is een zeer brede en diepe kloof in het noorden van de Amerikaanse staat Arizona. In de loop van miljoenen jaren heeft het water van de Colorado deze kloof in het landschap doen ontstaan. Deze extreme erosie werd mogelijk doordat het gebied waarin de kloof ligt steeds verder omhoog rees. De Colorado erodeert ongeveer 16 cm per 1000 jaar. De canyon is ongeveer 435 kilometer lang en heeft een breedte die varieert tussen 15 en 29 kilometer. Het gesteente dat nu bloot komt te liggen is volgens metingen ca. 2 miljard jaar oud.

GrandCanyon_Vintage02Ondanks de grote breedte is de overkant van de Canyon vanaf vrijwel elk punt goed te zien. Dit komt door de extreem lage luchtvochtigheid in het woestijnachtige gebied waardoor de lichtabsorptie hier uitermate gering is.

De wanden van de Grand Canyon zijn roodachtig gestreept, door de verschillende samenstelling van de lagen in de successie. Het rode gesteente van de Grand Canyon is op haar mooist vlak na zonsopkomst en even voor zonsondergang.

Nadat we het eerste zicht “Desert view” hadden bezocht zijn we door het park gereden om te stoppen bij iets waar wij ook al jaren van hebben gedroomd: vliegen met een helicopter over dit natuurmonument. Agnes had dit al eens gedaan en raadde dit ons ook aan om eens te doen. Met 4 hebben we dan de reservatie gedaan.

papillion

Na een veiligheidsfilm waren we klaar om op te stijgen. Met veel lawaai van de schroeven en motor gingen we de lucht in. Gelukkig kregen we een hoofdtelefoon op, waarin klassieke muziek was te horen. Nadat we een tijdje over een bosrijk gebied vlogen, kwamen we aan de rand van de gigantische kloof. Met de nodige opwellende muziek en kippevel vlogen we over de “Grand Canyon”.

SFLV20090609GCFlight03 Onze ogen en geest konden deze taferelen niet vatten, want het is groot, enorm groot. Tijdens de vlucht kregen we bijkomende uitleg en onze fototoestellen stonden niet stil. Het ene panoramische zicht na het andere volgende zich op. De groenkleurige Coloradorivier kolkte onder ons en we zagen daar zelfs enkele rafters. We vlogen langs de rotswanden van de canyons die elks een naam hebben. Met al dat moois kwam de zon er nog bij en dat gaf weeral een totaal ander beeld.

Na een uurtje was het, jammer genoeg, tijd om terug te landen. Hier zullen we nog lang aan terugdenken.

We zijn nu op onze weg naar de meest absurde stad ter wereld “Las Vegas”, de mogelijkheid bestaat dat er geen internetconnectie zal zijn, maar dat zullen jullie dan wel merken. Tot dan !

dinsdag 9 juni 2009

Dinsdag 9 juni 2009 - “Sunrise in Monument Valley”

MonumentValley Hier zitten we dan, 6 uur ‘s morgens. Agnes met een tas koffie, Sally en ik met camera’s in aanslag. Op het balkon naast ons Georges en Hortense genietend van het uitzicht. Jammer genoeg heeft een dik wolkendek het zicht op de opkomende zon belemmerd. In de verte hier en daar een zonnestraal. Ook al is er geen opkomende zon, toch blijft het zicht prachtig. Om jullie toch een beetje te laten meegenieten, hier een kleine fotoreeks.

maandag 8 juni 2009

Maandag 8 juni 2009 - “Cowboys & Indians”

Vandaag zijn we in Navajo gebied met als eerste stopplaats de “Ruines van Betatakin”. Na een korte wandeling kwamen we aan de rand van een enorme vallei, met in de verte de nederzetting, gebouwd in de rotsen.

SFLV2009060801

Betatakin – Navajo voor een “rotshuis, op de rand van de afgrond” – werd slechts op 9 augustus 1909 ontdekt door Anglo-
Amerikanen en dat amper 5 maanden na de opening van het Navajo Nationaal Monument. De versterking ligt vrij verdoken,
ingeplant in de achtergrond van een immense zandstenen alkoof, waarvan bovendien de verschillende ruimten samengesteld zijn
uit diezelfde Navajo zandsteen. De grot op zich is 110 m. breed en meet 136 m. in de hoogte, bij 46 m. diepte.

Tijd om naar één van de andere parels der natuurschoon te rijden, Monument Valley. Toen we de lange zanderige weg opreden zagen we dat er wel wat veranderd was in de voorbije 15 jaar. De indianenkraampjes in het begin van de weg zijn totaal verdwenen en op het einde van de weg een volledig nieuw hotel dat nog niet zolang zijn deuren heeft geopend. Daar zijn we dan ook even gaan horen of er nog kamers vrij waren voor de nacht. Ja hoor, de prijs was niet echt weinig, maar toch hebben we hiervoor gekozen, omdat we vanuit onze kamer een spectaculair zicht hadden op de vallei.

Hier een foto om jullie te laten meegenieten.

SFLV2009060815

Monument Valley is een gebied in de Verenigde Staten dat bekend staat om de unieke rotsformaties die er te vinden zijn. Het is gelegen op het Colorado Plateau nabij Four Corners, het punt waar de staten Utah, Arizona, Colorado en New Mexico bij elkaar komen. Monument Valley is bereikbaar via U.S. Route 163.

Monument Valley, dat in het reservaat der Navajo-indianen ligt, is wellicht het meest gefotografeerde gebied van Amerika. Het decor van de rode rotsformaties en de omringende woestijn heeft als set dienst gedaan in menige western en documentaire over het Wilde Westen. Enkele films waar Monument Valley in voor komt zijn de door John Ford geregisseerde film Stagecoach uit 1939 met John Wayne in de hoofdrol en Clint Eastwoods The Eiger Sanction. Ook Back to the Future is hier deels opgenomen. Ook heeft Monument Valley gefigureerd in TV-films en -series, advertentiecampagnes (Marlboro) en reisbrochures als hét symbool van het Westen.

Al dit moois hebben we van dichterbij kunnen bewonderen met een tour onder begeleiding van een rasechte indiaan. Hij heeft ons langs de mooiste punten gebracht en enkele verhalen verteld over het landschap. Bij één van de stopplaatsen heeft hij een typisch indianenlied gebracht op een fluit en dat bezorgde ons allemaal kippevel.

‘s avonds hebben we gaan eten in het restaurant van het hotel, waardat we ook konden genieten van van het landschap.

Tijd om naar de kamer te gaan, niet om te gaan slapen, maar te genieten vanop ons balkon van de zonsondergang. We kunnen jullie vertellen dat het hierna donker werd, maar echt donker en stil.

Nog even in de blog bijwerken en nog wat gaan genieten van de stilte, tot morgen om 6 uur, want dan komt de zon terug op. Dit zal voor ons geen probleem zijn, want we zijn elke dag al opgestaan tussen 6 en 7.

 

zondag 7 juni 2009

Zondag 7 juni 2009 - “See the sun through the rocks”

Met Bryce Canyon achter ons trekken we weer verder naar onze volgende stopplaats, het stadje Page. Dit stadje is gelegen aan Lake Powell, een 300 km lang stuwmeer dat is ontstaan door de bouw van de Glen Canyon Dam.

Het meer, genoemd naar majoor John Wesley Powell die in 1869 het gebied als eerste in kaart bracht, kromt zich in de vorm van een halve maan om het grensgebied van Arizona en Utah en omvat nog eens meer dan negentig zijravijnen (sommige wel van 16 km breed) die samen een kustlijn van ruim 3000 km vormen – langer dan de hele Stille-Oceaankust van de VS.

Bij de (nog steeds) betwiste aanleg van het meer is veel onder water komen te liggen, maar gelukkig niet de grootste attractie van Glen Canyon: de Rainbow Bridge. Deze rondvaart stond niet op ons programma, omdat we deze al in het verleden hebben bezocht, maar wel Antelope canyon.

SFLV2009060706 Antelope Canyon bestaat uit twee kleine canyons, genaamd Lower Antelope Canyon en Upper Antelope Canyon (deze hebben wij bezocht). Het gaat hier om zogenaamde slot canyons. Dit zijn smalle kloven die door water of modder zijn uitgesleten. Om deze canyon te bezoeken moeten we ticketten aankopen, omdat we kloven niet kunnen bereiken met onze eigen wagen. De canyons liggen in indianengebied en deze hebben hun eigen wetten en gidsen. Na een hobbelige rit met speciale een 4x4 bereiken we het begin van de kloof. Hier begint onze wandeling door de stoffige en smalle kloven van de canyon. Omdat het middag is en de zon op haar hoogste punt staat, kunnen we dit natuurschoon op foto vastleggen. We moeten echter wel opletten, want onze apparatuur moet hard worden beschermd tegen al dit stof.

SFLV2009060717 Na dit bezoek, tijd voor een korte picknick en een rondleiding in de Glen Canyon Dam. Het doel van de dam is het verstrekken van water opslag voor de zuidwestelijke Verenigde Staten en om elektriciteit op te wekken voor de in de regio's groeiende bevolking. Er ontstond een groot stuwmeer, Lake Powell, waarover we eerder al hebben verteld.

De Glen Canyon Dam is 216 m hoog, 475 m lang en 91 breed. Het bestaat uit acht 155500 pk (116.000 kW) Francis turbines. Acht penstocks gaan via de dam over het water naar de turbines.

Net stroomafwaarts van de dam is een boog brug, die voert langs de weg US Route 89 Arizona. De Glen Canyon Dam brug is voltooid in 1964. Het is de vierde hoogste brug in de Verenigde Staten.

Na het bezoek aan de dam zijn we gaan pootje baden in Lake Powell en via de brug zijn we naar ons motel gereden, waar we moe maar voldaan gaan slapen om aan de volgende dag te kunnen beginnen. Gelukkig hebben we een leuke restaurantje gevonden, vlak naast het motel. Morgen een trip naar “Monument Valley”.

Zaterdag 6 juni 2009 - “Bryce Canyon”

Bryce Canyon National Park - National Park Service Poster

De weergoden zijn ons goedgezind, want vandaag was de hemel helderblauw. Tijd om te vertrekken naar Bryce Canyon, maar hiervoor moesten we nogmaals door Zion National Park. Na enkele korte stops hebben we afscheid genomen van dit prachtig natuurpark, maar vandaag stond, voor ons, één van de kroonjuwelen op het programma, “Bryce Canyon”. Dit park hebben we al enkele malen bezocht, maar het is telkens de moeite waard om opnieuw te bezoeken.

Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah.

De Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. De kleuren variëren van roze naar oranje.

Het park dankt zijn naam aan de Mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce Canyon woonde. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. In vroegere tijden was de Bryce Canyon een nachtmerrie voor veedrijvers; het was ondoenlijk in dit gebied een overzicht over de kudde te behouden, dus Carl, je hebt gelijk - "A heck of a place to loose a cow..."

Tijd om ons te begeven in de canyon zelf via een 3-uur durende wandeling “Navajo Loop Trail” dat ons helemaal tot op de bodem. Agnes, Sally en Peter hebben deze wandeling gedaan, met voldoende water bij de hand en fototoestel in aanslag, want de zichten waren spectaculair. De wandeling terug naar boven was om u tegen te zeggen. Een enorm steil pad moesten we beklimmen om terug aan de bovenrand van de canyon te staan. Daar wachten Georges en Hortense ons op. Zij hadden een wandeling gedaan langs de bovenrand van de canyon.

Tijd om verder te rijden naar de verschillende uitzichtpunten dat spectaculaire zichten gaven over Bryce. Onze magen begonnen stilaan te vragen achter eten en dat hebben we dan ook gevonden in een typisch Amerikaans restaurantje, waar dat we steak achter onze kiezen hebben gestoken.

Ruby’s Inn

Net buiten Bryce Canyon staat de Ruby’s Inn, één van de oudste verblijfplaatsen in het gebied. Het gebouw bestaat al sinds 1924 en is vaak getroffen door branden, waarvan de nachtelijke brand in 1984 de ergste was. Het gebouw is elke keer hersteld. Het is nu nog steeds een verblijfplaats voor toeristen en sinds enkele jaren is er ook een camping bijgekomen.

14 dagen geleden is hier een gloednieuw hotel geopend en daar gaan we de nacht doorbrengen.

Morgen staat Page op het programma.

zaterdag 6 juni 2009

Vrijdag 5 juni 2009 - “Long way to Zion”

Zion_Logo02

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg, 350 mijlen (560 kilometer). Volgens de Amerikaanse snelheden hebben we hier 7 uur over gereden. Dit is ook Amerika, lange eindeloze banen dwars door de woestijn, maar met één speciaal moment, de skyline van Las Vegas. Peggy en Yves, inderdaad, “The best is yet to come!” en Georges en Hortense hebben inderdaad ogen tekort.

Ondertussen zijn we ook een tijdsgrens overgestoken, zodat we een uur verder moeten draaien op ons uurwerk. Onze eindbestemming voor vandaag “Zion National Park”. Om 5 uur zijn we door de poorten gereden van het park en we dachten dat alles daar al ten einde zou zijn. Niets was minder waar, want er heerste nog een bedrijvigheid van jewelste. We konden dadelijk op de shuttle bus springen die ons helemaal naar het verste punt bracht in het park “The temple of Sinawava”. Daar zijn we dan ook uitgestapt om een wandeling te maken in de machtige canyon. Deze wandeling bracht ons tot “The Narrarows”, een tocht die kon worden voortgezet door het water van de rivier. Hier hebben we voor gepast en we zijn dan naar onze volgende stopplaats gereden, een wandeling naar “Weeping Rock”. Deze rotsformatie die overhangt is begroeit met allerlei planten waar een watervalletje tussen loopt. Dit geeft een mooi regenachtig zicht.

Zion_LogoZion is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Het Nationaal park Zion werd in 1909 een National Monument, en in 1919 een National Park, in 1937 werd het park uitgebreid met Kolob.

De naam Zion is afkomstig van de mormonen, een religie (vooral in Utah gevestigd) vergelijkbaar met de volgelingen van Jehova. ‘Zion’ is mormoons voor een plek van rust en veiligheid. Deze naam kreeg het van mormoonse pioniers in 1860. Ook de naam Kolob komt van die religie, het betekent: een plek dichtbij God. 2000 jaar geleden leefden hier ook Anasazi tot ongeveer 800 jaar geleden. Toen leefden hier de Paiutes tot de mormoonse pioniers hier aankwamen.

Ondertussen was de zon aan het onderduiken en tijd om ons motel te gaan opzoeken. Morgen moeten we nogmaals door Zion om onze weg te vervolgen naar “Bryce Canyon”, voor ons één van de mooiste nationale park van de US.

Walter, Gelukkige verjaardag !!! cake