De weergoden zijn ons goedgezind, want vandaag was de hemel helderblauw. Tijd om te vertrekken naar Bryce Canyon, maar hiervoor moesten we nogmaals door Zion National Park. Na enkele korte stops hebben we afscheid genomen van dit prachtig natuurpark, maar vandaag stond, voor ons, één van de kroonjuwelen op het programma, “Bryce Canyon”. Dit park hebben we al enkele malen bezocht, maar het is telkens de moeite waard om opnieuw te bezoeken.
Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah.
De Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. De kleuren variëren van roze naar oranje.
Het park dankt zijn naam aan de Mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce Canyon woonde. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. In vroegere tijden was de Bryce Canyon een nachtmerrie voor veedrijvers; het was ondoenlijk in dit gebied een overzicht over de kudde te behouden, dus Carl, je hebt gelijk - "A heck of a place to loose a cow..."
Tijd om ons te begeven in de canyon zelf via een 3-uur durende wandeling “Navajo Loop Trail” dat ons helemaal tot op de bodem. Agnes, Sally en Peter hebben deze wandeling gedaan, met voldoende water bij de hand en fototoestel in aanslag, want de zichten waren spectaculair. De wandeling terug naar boven was om u tegen te zeggen. Een enorm steil pad moesten we beklimmen om terug aan de bovenrand van de canyon te staan. Daar wachten Georges en Hortense ons op. Zij hadden een wandeling gedaan langs de bovenrand van de canyon.
Tijd om verder te rijden naar de verschillende uitzichtpunten dat spectaculaire zichten gaven over Bryce. Onze magen begonnen stilaan te vragen achter eten en dat hebben we dan ook gevonden in een typisch Amerikaans restaurantje, waar dat we steak achter onze kiezen hebben gestoken.
Ruby’s Inn
Net buiten Bryce Canyon staat de Ruby’s Inn, één van de oudste verblijfplaatsen in het gebied. Het gebouw bestaat al sinds 1924 en is vaak getroffen door branden, waarvan de nachtelijke brand in 1984 de ergste was. Het gebouw is elke keer hersteld. Het is nu nog steeds een verblijfplaats voor toeristen en sinds enkele jaren is er ook een camping bijgekomen.
14 dagen geleden is hier een gloednieuw hotel geopend en daar gaan we de nacht doorbrengen.
Morgen staat Page op het programma.
Posts
1 opmerking:
Ook zonder sneeuw heel mooi :)
Wij hebben in Ruby's Inn geslapen, gezellig hotel! Dat aan de overkant waren ze nog aan bezig ;)
groetjes, Patrick en Mireille
Een reactie posten